Met de invoering van het gedeeltelijke provisieverbod per 1 januari aanstaande, hebben de onafhankelijke of zelfstandige financieel adviseurs gepleit voor een zogeheten gelijk speelveld. Omdat de onafhankelijke adviseurs hun advieskosten direct bij de klant in rekening moeten brengen, vond men het ook nodig om de financieel adviseurs in dienst van banken en verzekeraars de advieskosten apart bij de klant te laten incasseren. Eindelijk zou dan duidelijk worden dat advies niet gratis is en dat ook de adviezen van directe aanbieders ook geld kosten.
De onafhankelijken hebben hun zin gekregen. De eerste directe aanbieders hebben inmiddels laten weten wat zij voor hun adviezen gaan rekenen. Met name enkele grote banken hebben hun adviestarieven openbaar gemaakt. En wat blijkt, deze tarieven liggen gemiddeld ruim onder de veronderstelde gemiddelde tarieven die de onafhankelijken denken te gaan rekenen. De reactie van de brancheorganisaties is voorspelbaar, de lage adviestarieven zijn niet in het belang van de klant en het gaat niet alleen om de prijs, maar juist om de kwaliteit van het advies.
In maart van dit jaar heb ik de onafhankelijken al gewaarschuwd voor hun strijd voor het gelijke speelveld. Mijn stelling is dat de onafhankelijk adviseur juist gebaat is bij het benadrukken van de verschillen met de directe aanbieders. De onafhankelijken hebben zelf de nadruk gelegd op de prijs van het advies, en krijgen nu letterlijk de rekening gepresenteerd. Financieel advies via het directe kanaal is goedkoper dan via het onafhankelijke kanaal. Natuurlijk zal niet altijd sprake zijn van een zuivere kostentoerekening door de directe aanbieders. Maar hoe controleerbaar is dat uiteindelijk. Het is een utopie dat er een 1 op 1 vergelijking mogelijk is qua advieskosten tussen onafhankelijke en afhankelijke adviseurs.
Het argument dat de adviezen via het onafhankelijke kanaal kwalitatief beter zijn dan de adviezen van aanbieders die alleen hun eigen producten adviseren, snijdt geen hout. Uit wetenschappelijk onderzoek wordt dit niet geconstateerd en ook de AFM geeft aan geen verschil te constateren tussen de adviezen van beide kanalen. De onafhankelijke adviseurs zullen dus nog nadrukkelijker een kwaliteitsslag moeten maken om te kunnen stellen dat men betere adviezen geeft. Dat betekent overigens niet dat de onafhankelijken geen toegevoegde waarde hebben. Zeer zeker wel. De onafhankelijk adviseur is in potentie beter in staat om dicht bij de klant te staan, hem inzicht te geven in zijn totale financiële situatie, daar de juiste producten bij te zoeken en ook nog eens veel rompslomp uit handen te nemen. Daarnaast zorgt de onafhankelijk adviseur voor scherpe concurrentie wat leidt tot lagere prijzen. Dat is (veel) geld waard.
Het wordt tijd, als het niet al te laat is, dat de onafhankelijke adviseurs vanuit eigen kracht redeneren en gaan benadrukken dat men op het gebied van financieel advies op een ander speelveld actief is dan de adviseurs in dienst van de banken en verzekeraars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten